Zoals je kan zien op de foto's is het soms nogal een chaos, maar volgens Miet is het nu al heel gestructureerd in vergelijking met een jaar geleden.
Het is veel vrijblijvender dan bij ons in de Scouts of zo. Hier kiezen kinderen zelf of ze gaan of niet, of ze één of twee uur meespelen, of zelfs maar één spel. In het begin had ik heter wel moeilijk mee, maar nu ben ik het gewoon. Het is gewoon een andere manier van jeugdwerk.
De kinderen zelf zijn heel enthousiast. (Soms té enthousiast: dan valt er een kleintje in de modder. Ik breng het naar zijn moeder en haar reactie is: heel hard lachen. Zo gaat dat hier: als kinderen vallen, lachen de ouders eens goed. Het is niet dat ze niet van hun kinderen houden, maar ze weten dat ze er niet van zullen doodgaan. Deze houding vind ik écht leuk aan Pojom. Kinderen leren hier alles letterlijk met vallen en opstaan, tegenover de overbeschermdheid van in België.)
Ze zijn dus enthousiast. Soms vechten ze letterlijk voor bijvoorbeeld eerst in de rij te staan, om een spel te winnen, om gekozen te worden,...
![]() |
Altijd een klein beetje chaos |
Hoewel ze het concept jeugdbeweging niet kennen hier, zijn er altijd wel een paar groteren (jongeren én volwassenen) die komen kijken. Ze willen nooit meespelen maar vinden het leuk om naar de kinderen te kijken. Miet heeft in het begin geprobeerd om de scholieren van het middelbaar te betrekken, maar dit lukte niet. Ze moeten dikwijls op zaterdag mee naar hun campo of milpa (maisveld) of gaan liever voetballen. Jammer maar helaas.
![]() |
De kinderen zijn heel creatief. |
Dé topper: vos kom uit je hol/ raton, salta de tu gaucho. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten