donderdag 21 oktober 2010

traditie versus moderniteit

Er is iets aan de gang in Pojom...

Ook bij de schoolgaande jeugd is de gsm heel populair


Sinds er in april een gsm-mast is gekomen heel al half het dorp een gsm. En dat terwijl er heel veel huizen geen electriteit hebben. Sinds augustus is er ook internet aangelegd, een project van euro-solar (iets van de Europese Unie).  Dat dit internet nog steeds niet beschikbaar is voor de gemeenschap is een andere zaak, maar dat het er komt, is zeker.   

De jeugd zit hier echt op een scharniermoment, ze willen echt vooruit, weten veel veel meer van de wereld dan hun ouders. Ze willen de wereld zien, willen genieten van hun jeugd.  Dit jaar studeert de eerste lichting af en dit is echt wel speciaal.  (Binnenkort wederom feest hiervoor!)  Een aantal van hen gaan verder studeren in een grotere stad.  Dit is niet zo simpel want dit kost veel geld. (ze moeten betalen voor een veel duurdere school, en dat kan niet iedereen hier betalen)

De structuren zijn hier daarentegen nog heel traditioneel.  Zo is er een alcalde, een burgemeester die jaarlijks gekozen wordt.  Hij moet alle conflicten oplossen.  Doet uitspraken over geschillen en heeft (beperkte en geen officiële denk ik) rechterlijke macht.  Niet makkelijk hier want we horen regelmatig over dorpen waar mensen het recht in eigen handen nemen.  Bijvoorbeeld in San Mateo Ixtatan, de alcalde daar had een dievenkoppel vrijgelaten (na het betalen van een boete) maar de bevolking liet het daar niet bij. Ze trokken naar het huis van de vrouw om de goederen te halen die gestolen waren.  Daar troffen ze ook nog twee kinderen aan die ontvoerd waren door hetzelfde koppel.  De menigte werd zo woedend dat ze het koppel gelynchd hebben. 



Toen onlangs een dronken man een man met de auto had
aangereden, kwam er een hele menigte afgezakt
naar de alcaldia. Ze waren verontwaardigd
en de alcalde heeft de chauffeur dan in het gevang gezet. 

Als er een emergencia is: altijd veel kijklustigen. 
Hier vlak voor het vertrek naar Huehuetenango. 
Hier was wel extreem veel volk.
(het geval met de dronken chauffeur)

Zoals gewoonlijk staan de mannen samen...


... en de vrouwen ook.



Als er een volksvergadering is, klinkt de hoorn.  Dat is zo een zeehoorn: die ze dan een kwartier lang door Pojom laten schalmen.  Alle "padres de familia" mogen dan naar de vergadering komen.  Meestal zijn dit enkel mannen.  Alleenstaande vrouwen zijn ook familiehoofd, maar die zijn er al niet zo veel, en dan komen ze ook nog niet zo veel naar vergaderingen en durven zeker niet veel te zeggen. 
Miet en Wouter waren bij de verkiezing van de nieuwe alcalde.  Hier mag wel heel het dorp bij aanwezig zijn.  De huidige alcalde stelt een persoon voor.  Dan worden er uit het publiek namen naar voor geroepen.  Er worden vier namen op het bord gezet.  Hieruit kiest de alcalde er twee.  Dan moeten alle aanwezigen (300 mannen én vrouwen) luidop zeggen wie ze kiezen en wordt er op het bord geturfd.  Je zou denken, dit is niet echt anoniem stemmen maar velen kunnen niet lezen en schrijven en bovendien is iedereen getuige van de stemming.  Geen geknoei dus!  Dit jaar werd er vooral gekozen tussen kandidaten die voor- of tegenstanders van de hydro-electrica waren.  (Er is sprake van een project waardoor er aan de hand van de rivier electriciteit voor heel Pojom gewonnen zou kunnen worden.  Daardoor zou er onder andere gevaar voor overstroming kunnen ontstaan, en bovendien hebben vele Pojomeros de rivier nodig voor hun akkers.  De meningen in Pojom zijn verdeeld, en de tegen-groep is een klein beetje groter dan de voor-groep.) 


Elke inwoner van Pojom moet een maal per jaar karweien verrichten voor de gemeenschap.  Dit kan gaan van gras afdoen in de area de salud (dat is onze clinica en het terrein errond) tot meehelpen aan de bouw van de alcadia (het gebouw waar de alcalde zetelt) of een jaar lid zijn van de politie. 

  
Mannen maaien het gras met hun machetes

Angelina in de Super-tienda

Sinds er een jaar (of misschien 2, 3) een weg is aangelegd, is Pojom aan het ontsluiten van de buitenwereld.  Er is ook stilaan een rijkere en middenklasse aan het ontstaan: er zijn hier tientallen winkels, (die allemaal hetzelfde verkopen) De rijken hebben hier ook een auto: die gaan dan soms in verder gelegen dorpen groenten kopen en maken zo weer meer winst. 

1 opmerking:

  1. Hoi Fam, Je avontuur daar is bijna afgelopen. Je houdt er zeker en vast een fijne herinnering aan over. Laat iets weten als je terug bent. Geniet nog van de tijd die je daar nog bent.
    Tot binnenkort.
    Groetjes.
    Ann

    BeantwoordenVerwijderen