zondag 12 september 2010

oefenen, oefenen, oefenen
















Vorige week vrijdag vielen mijn ogen bijna uit mijn oogkassen. Wat zag ik daar? Die verlegen meisjes hadden allemaal jeansbroeken aan! Bleek dat ze een dans aan het oefenen waren voor de vijftiende september, dia de la independencia (dag van de onafhankelijkheid). Op school wordt er dan een "noche cultural" (culturele avond) georganiseerd waarop er wordt opgetreden met dansen, sketchkes, gedichten opgedragen,...


Sindsdien staat heel de school in rep en roer. Elke voormiddag (ook op zaterdag en zondag! ) zijn de leerlingen aan het oefenen voor hun dansjes, toneeltjes, moppen en weet ik nog wat allemaal. Er is zelfs één groepje dat zelf een keimooi liefdeslied heeft geschreven.


Die van de eerste basico dansen op 'Thriller' van Michael Jackson. Dit is echt grappig want ze kijken de pasjes af van een filmpje van internet van heel slechte kwaliteit. Over hun ritmegevoel zal ik maar beter niks zeggen, het is niet echt goed, maar ja: wie ben ik om daar over te oordelen? En ze dansen dus in jeans. Blijkbaar dans dit beter. Naar school gaan ze nog steeds in hun rokken maar ze verwisselen die dan op school.




De voordrachten zijn ook heel mooi: ze zeggen heel plechtige gedichten over Guatemala op met veel intonatie en gebaren. Over het algemeen zijn ze heel creatief hier. Zeker als je weet dat ze weinig hulpmiddelen hebben.

Ook ik word voortdurend aangesproken om te helpen. Naast mijn groepje kinderen van de primaria (lagere school) help ik ook nog met Magda en Angelina met een dansje. Een andere groepje van de lagere school heb ik al moeten afwijzen... Ik heb het dus druk. En ik wil niet stoefen of zo maar mijn groepen behoren tot hier toe al tot de besten (vind ik zelf).


Daarstraks was het ook oefenen van het volkslied: Guatemala Feliz. De klas werd in groepjes gedeeld en van elk groepje werd de beste zanger gekozen die dan mee het volkslied mag zingen. Dit is nog niet zo gemakkelijk want ze kennen het allemaal van buiten en het wel drie keer zo lang als het beloftelied (voor de scouties onder ons). Ze leggen tijdens het zingen een hand op hun hard zoals in de voetbal.







Gisteren was het generale repetitie. Het was kei leuk. Soms duurde het een beetje lang voor mij want sommige toneeltjes waren in Q'anjobal. Toch hebben ze echt veel humor en ook acteertalent: de meesten zijn echt creatief.


En mijn meisjes van de primaria zijn geselecteerd! Joepie! 't was niet zo goed omdat ze nogal veel zenuwen hadden, maar in vergelijking met de anderen was het toch het beste.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten