zomaar wat foto's

Toen was Gunther zijn haar te lang...

Ja, en hij had het beter niet aan kapster Fam gevraagd.  Op de foto ziet het er nogal profesioneel uit, maar eigenlijk was het een ramp.  Dat kwam omdat ik het van achter met de tondeuse moest afscheren (knippen kan ik goed hoor, maar met een tondeuse kan ik nu écht niet overweg, wat een straf aparaat!)   Ik had nog zo goed mogelijk de instructies van Gunther (allé, eigenlijk zei hij tegen mij hoe zijn kapper dat doet) gevolgd maar het was al te laat, er waren al stukken bijna bros (en dat mocht blijkbaar niet) en het was ook niet echt recht in de nek.   Jammer genoeg mocht ik het eindresultaat niet op de blog zetten (spijtig want je zou er heel heel heel hard mee moeten lachen :-)  De dag erop is Gunther dan maar naar de kapper van Pojom gegaan om de geleden schade zo goed als het ging te laten herstellen. Hahahahahaha, ik moet er nog steeds mee lachen als ik er aan terug denk. 

Toen hadden we niet genoeg energie...
Lezen in het donker is ook weer wat anders...   (niet waar hoor, dat was alleen voor de foto. Ik heb natuurlijk met een petzel gelezen om mijn zowiezo al slechte ogen niet verder te bederven)






Toen hadden we efkens niks te doen...
Dit was op een vrijdagnamiddag: geen consulta en geen school. Koffie en cake (ka-ké zoals ze hier zeggen) in de hof.





Toen kwamen algauw de kinderen kijken...

Als ik onderbroeken aan het wassen ben, als je gaat douchen, als je de kip gaat eten geven, als we buiten eten, als..., als... Het is alsof ze het rieken, maar als we in de hof zitten, komen er altijd wel nieuwsgierige kinderen kijken.

Toen hoorden we een luid getoeter...

De bus komt aan in Pojom. (met het traditionele opschrift "dios te bendiga" = God zegent je) Elke dag in de namiddag tussen 2 en half 4. En zoals met alles in Pojom een heleboel kijklustigen.





Toen zat er een reuzenmot in onze slaapkamer.

Het dikke lijf van de mot was meer dan 10 cm lang en de vleugels ook zoiets.  Eerst dacht ik nog dat het een vleermuis was, of een vogeltje.  Een beetje griezelig eigenlijk.  Wim, wat is het eigenlijk voor beest?  We hebben soms ook zoiets dat we de vliegende scampi noemen: het is juist een oranje scampi met vleugels.  Eén van de mindere kanten aan Guatemala.