In Guatemala loopt niks zoals verwacht. Vooral het vervoer! Lieve en ik hadden een uitstapje gepland naar het dorp Todos Santos Cuchumatan.
We konden vrijdag om 10 uur meerijden met de pick-up van de leerkrachten van de lagere school. (Deze leerkrachten geven les tot vrijdags 10u en vertrekken dan naar hun dorp. 's Zondags om 12u 's nachts vertrekken zij terug om dan maandagmorgen terug paraat te staan. Amai, en wij klagen dan soms over de afstanden naar het werk!)
Deze foto is wat wazig, maar het ging niet anders door het schokken van onze 4x4-pick-up. Ik wou gewoon laten zien hoe steil en rotsachtig het hier is. Vanachter op de pick-up staan was leuk, maar eng.
Stel je een combinatie van de Python, de Inktvis, de rappe rups en de botsauto's voor. Zo ongeveer was het. Deze weg is de weg naar Ixquisis (het volgende dorp over de berg) en kan enkel gedaan worden door een 4x4. Te voet is het één tot anderhalf uur stappen.

Na een tijd rijden vielen we ook nog in panne en moesten dus wachten op een andere 4x4 om de batterij op te laden. Startkabels hebben ze hier niet: ze doen dat gewoon met een koperdraad (denk ik)


Dit is een typisch vrouwtje uit Concepcion, één van de dorpen waar we gepasseerd zijn (nog steeds niet op onze bestemming). De vrouwen vlechten een sjaal in hun haar en draaien dit dan rond hun hoofd. Speciaal.
Iedereen heeft hier een handweegschaal. Er wordt met libras gewerkt. Dit is ongeveer een pond. In het ene mandje leggen ze een gewicht, in het andere de koopwaren. Handig hé papa!






Geen opmerkingen:
Een reactie posten