Woensdag bestond de clinica 3 jaar en dat moest natuurlijk gevierd worden.
Vanaf 7 uur 's morgens (ja, ja, ze beginnen hier vroeg) stond de marimbagroep paraat om ons de hele dag te verblijden met hun vrolijke muziek. De versiering van de clinica is typisch voor hier: ze hangen palmbladeren op en knippen vrolijke vormen uit plastiek: leuk hé!
In de voormiddag was er een groot spel voor de kinderen van de lagere school. Mijn spel was tienbal. De kinderen vonden het heel leuk, ik wat minder. De kinderen zijn niet gewoon om in groep samen te spelen en kunnen zich absoluut niet aan de regels houden! Het enige wat ze willen is winnen. De groten trekken gewoon de bal uit de handen van de kleintjes. Maar plezier dat ze maken! Echt leuk om naar te kijken! En raar maar waar, kunnen de meisjes heel goed bewegen in hun smalle rokken
Heel veel volk die opeens allemaal wilden poseren. Raar, want normaal draaien ze direct hun hoofd.
Die vrouw met blauwe blouse was zot van mij en ik weet nog altijd niet waarom.
In de namiddag was het voetbaltoernooi voor het middelbaar en de rest van het dorp. Wij van VIVIR en AMOR hadden ook een vrouwenteam, versterkt door de collega's van de clinica in Yalanhuitz. Onze eerste match zijn we nogal afgegaan: 4-0. De meisjes hier kunnen echt goed shotten.
We hadden ook beloofd aan de meisjes van het derde middelbaar dat we bij in hun ploeg zouden gaan, omdat ze anders niet durfden. Met deze ploeg hebben we de finale gehaald (2 keer met penalties). Uiteindelijk hebben de meisjes van het eerste middelbaar gewonnen (2-1 in de vijfde penalty). Ik was keeper en het ging me nogal goed af.
Vanaf 7 uur 's morgens (ja, ja, ze beginnen hier vroeg) stond de marimbagroep paraat om ons de hele dag te verblijden met hun vrolijke muziek. De versiering van de clinica is typisch voor hier: ze hangen palmbladeren op en knippen vrolijke vormen uit plastiek: leuk hé!
Hier vechten ze om de bal. 
Heel veel volk die opeens allemaal wilden poseren. Raar, want normaal draaien ze direct hun hoofd.
Die vrouw met blauwe blouse was zot van mij en ik weet nog altijd niet waarom.
In de namiddag was het voetbaltoernooi voor het middelbaar en de rest van het dorp. Wij van VIVIR en AMOR hadden ook een vrouwenteam, versterkt door de collega's van de clinica in Yalanhuitz. Onze eerste match zijn we nogal afgegaan: 4-0. De meisjes hier kunnen echt goed shotten.
We hadden ook beloofd aan de meisjes van het derde middelbaar dat we bij in hun ploeg zouden gaan, omdat ze anders niet durfden. Met deze ploeg hebben we de finale gehaald (2 keer met penalties). Uiteindelijk hebben de meisjes van het eerste middelbaar gewonnen (2-1 in de vijfde penalty). Ik was keeper en het ging me nogal goed af.
's Avonds was er nog een presentatie over de werking van de clinica en er werden meer dan 200 foto's getoond van de inwoners van Pojom. Leuk om soms de reacties te horen, want iedereen kent elkaar hier.
Natuurlijk mocht ook de marimba niet ontbreken!
Natuurlijk mocht ook de marimba niet ontbreken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten